Johannes Bugenhagen

Johannes Bugenhagen werd in 1485 in Pommeren geboren. Hij gaf na zijn studie in Greifswald en zijn priesterwijding op verschillende plaatsen onderricht in de Heilige Schrift en de kerkvaders. Luthers antiroomse geschrift "Van de Babylonische gevangenschap der Kerk" (1521) stuitte eerst op Bugenhagens afwijzing, maar leidde na intensievere studie tot zijn aansluiting bij de Reformatie en tot zijn overkomst naar Wittenberg.

"Doctor Pommer", zoals Luther hem noemde, werd een van de invloedrijkste reformatoren. Naast zijn functie als stadspredikant van Wittenberg (sinds 1523) en als persoonlijk zielzorger van Luther en zijn theologische colleges aan de Wittenbergse Universiteit was het vooral zijn bijzondere organisatietalent dat hem voor de Reformatie in Noord-Duitsland en Scandinavië van grote betekenis maakte.

Zo ontwierp hij kerkorden voor Braunschweig, Hamburg, Lübeck, Pommeren, Sleeswijk-Holstein, Hildesheim, Braunschweig-Wolfenbüttel en Denemarken. Hij hielp zelfs bij de invoering ervan. In deze kerkorden werden niet alleen de kerkdiensten geregeld, maar ook regels gegeven voor het schoolwezen en voor sociale kwesties. In 1539 werd hij Generalsuperintendent van het keurvorstendom Saksen.

Na de dood van Maarten Luther nam Bugenhagen de zorg voor diens weduwe en kinderen op zich.

In 1558 stierf Johannes Bugenhagen in Wittenberg. Zijn grafsteen is in de Stadskerk te vinden.