Georg Spalatin
17.01.1484 - 15.01.1545
Teologia Lutra, ktora powstala na dobrej znajomosci Biblii, w roku 1518 zyskala uznanie u wiekszosci nauczycieli i uczniow Uniwersytetu Wittenberskiego. Chodzilo o to, aby pozyskac takze poparcie wladcy Fryderyka Madrego, ktory jeszcze mocno zwiazany byl z wiara katolicka. Swego oredownika na kurfirstowskim dworze Luter znalazl w osobie Georga Burkhardta ze Spalt kolo Nürnberg, ktory do historii reformacji wpisal swoj przydomek Spalatin zlotymi literami.
Georgius Burkhardus de Spalt 2 lutego 1503 roku zostal promowany na jednego z pierwszych magistrow na Wydziale
Artystycznym nowej uczelni w Wittenberg, do ktorej wstapil w 1502 roku. Wkrotce zostal wychowawca mlodego ksiecia
Johanna Friedricha; nastepnie zostal poufnym sekretarzem kurfirsta, a zarazem jego doradca w dziedzinie literatury i w
sprawach naukowych, a w koncu archiwista, bibliotekarzem i kronikarzem, ktory zaopatrywal kurfirsta i Uniwersytet w ksiazki
i czasopisma. Mial ogromny wplyw na sprawy urzedowe
kancelarii kurfirstowskiej, a jego rady brane byly powaznie pod uwage przy dobieraniu ciala pedagogicznego Uniwersytetu.
"Mlody" Uniwersytet mial w nim oredownika na dworze, zainteresowany byl on przede wszystkim nowymi pomyslami i przez to
popieral nowy humanistyczny rozwoj duchowy na Leucorea. Lutra laczyly przyjazne stosunki ze Spalatinem i pisal do niego w
trosce o dalsza poprawe na Uniwersytecie: "Mam nadzieje i prosze, ze nigdy nie zapomnisz naszego gimnazjum i zadbasz o
wprowadzenie jezyka greckiego i hebrajskiego". Zachowalo sie ponad 400 listow do Spalatina. Jego zaslugi dla biblioteki
uniwersyteckiej byly szczegolnie cenne.
Uniwersytet rozwinal sie tak, ze
liczba zapisow przewyzszyla wszystkie niemieckie uczelnie.
Tylko jego wstawiennictwu zawdziecza sie przychylna postawe katolickiego kurfirsta wobec Lutra. To wlasnie dzieki niemu luteranska reformacja zostala przeprowadzona pomyslnie.
Od 1507 do 1511 Spalatin nie przebywal w Wittenberg; w 1525 wyjechal jako superintendent do Altenburg w Thüringen. Utrzymywal jednak kontakt z naszym miastem, podlegaly mu przeciez w dalszym ciagu biblioteka zamkowa i uniwersytecka. Po 20 letniej dzialalnosci urzedowej w Altenburg zmarl 15 stycznia 1545 roku jeden dzien przed ukonczeniem 61 lat. (Urodzony 17 stycznia 1484 roku).
